Όπως θα λέγαμε United Fruit Company: μια εταιρεία που παραγγέλλει περίτεχνα οπλικά συστήματα και στόλο. Ναι, στόλο. Για να τον ελλιμενίσει προφανώς στην Θεσσαλονίκη και την Καβάλα, όταν η Macedonia θα γίνει United. United όχι βεβαίως στο πλαίσιο μιας ουράνιας πολιτείας, αλλά ενός κρατικού μορφώματος, αποτελούμενου από την ελληνική Μακεδονία (πρωτίστως), την βουλγαρική Μακεδονία και την σκοπιανή (που κατέχεται από την Ιδέα και έχει τον πρώτο λόγο) με αεροπλάνα και βαπόρια, σε τσελιγκάτα και λιμάνια κι αμουδερές παραλίες, όπου θα ομιλούνται τα κελαϊδιστά βουλγάρικα, ιδίωμα στο οποίο, σύμφωνα με τους United, ο Αριστοτέλης, ξεπερνώντας τον εαυτό του, δίδασκε τους ισχυρούς της εποχής του, καταφέρνοντας να γράφει και να ομιλεί σε γλώσσα που ακούστηκε στα Βαλκάνια 1000 χρόνια αργότερα.
Ψυχραιμία, αδέρφια. Κι εμείς από τον ίδιο προμηθευτή ψωνίζουμε. Εσείς για μια Μεγάλη Ιδέα κι επειδή κάνετε υπακοή. Εμείς μόνον για το δεύτερο λόγο.
Οι Σλαβομακεδόνες τα θέλουν ΟΛΑ, προφανώς για να αποσπάσουν κάτι. Αυτή η μικρομπακάλικη πολιτική τούς καταδικάζει να επανέρχονται διαρκώς στο ιδεολόγημα του «μακεδονισμού» και σε έρευνες DNA, όπου τα γονίδια των κατοίκων της περιοχής είναι αρχαίας μακεδονικής καταγωγής κατά 30ο/ο, αρχαιοελληνικής κατά 15ο/ο, με ολίγη από Ούνους και Σλάβους. Όπερ έδει δείξαι
Το σχέδιο της Γ΄ Διεθνούς για την περιοχή, όπως εκφράστηκε την δεκαετία του σαράντα από το ΚΚΕ των Βλαντά και Ζαχαριάδη ζωντανεύει στα όνειρα των Σλαβομακεδόνων: “Ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία” με την ελληνική Μακεδονία και τα λιμάνια της να αποτελούν τη νότια πλευρά του νέου κράτους. Για να παραληρούν με τόση άνεση, επιμονή και επιθετικότητα, προφανώς ξέρουν κάτι που εμείς αγνοούμε. Το πιθανότερο είναι πως εμείς αδυνατούμε να καταλάβουμε πως κάποιος τους έχει σφυρίξει πως το αυθαίρετο θα γίνει στο μέλλον νόμιμο. Όμως, ακόμη κι αν είναι έτσι, τι νομίζουν πως οι έλληνες, εμείς, κάνουμε από δω μεριά μπροστά σ’ αυτό το σχέδιο; Μασάμε χαλβά και φτήνουμε σπόρια, περιμένοντας να ανατείλει η United Macedonia που απεργάζονται οι Σλαβομακεδόνες; Κι οι οπλίτες του Εθνικού στρατού που άφησαν τα κόκαλά τους στο Γράμμο και το Βίτσι το 1948, γιατί νομίζετε πως το έκαναν; Για σκεφτείτε το λιγάκι. Εκτός και νομίζετε πως το έκαναν επειδή τους έδερναν, ή τους είχαν τάξει χωράφια στα Μπίτολα, ναι, στο Μοναστήρι.
Υπ’ αυτή την έννοια δεν μπορεί να υπάρξει άλλη απάντηση σ’ αυτό το παραλήρημα από εκείνη του συνοριοφύλακα Άνθιμου, του Γέροντα συνεχιστή της μεγάλης παράδοσης που ξεκινάει απ’ τους Σπαρτιάτες, περνάει απ’ τον τελευταίο Παλαιολόγο για να καταλήξει στον Μεταξά, και λέει σε γλώσσα ελληνική: «Αυτά που μας ζητάτε, αδέρφια, δεν είναι προσωπική μας περιουσία για να σας τα δώσουμε. Καλώς να ορίσετε, λοιπόν, να τα πάρετε». Καμιά επιθετικότητα σ’ αυτή την αντιφώνηση. Μόνον συμπάθεια και ανησυχία.
Κουνάτε πολύ τη φτέρη, αδέρφια.